Ik heb het boek Magnus gelezen. Magnus is geschreven door
Arjen Lubach.
Samenvatting
Het boek gaat over Merlijn, hij is van streek is omdat
zijn vriendin (Caro) hem in de steek heeft gelaten.
Op een dag wordt Merlijn gebeld door een medewerker van
MasterCard. Hij vertelt Merlijn dat er vreemde betalingen worden gedaan vanuit
Stockholm. Merlijn weet niets van de uitgaven af, maar toch zegt hij dat ze van
hem zijn. Dit gebeurt nog een keer en Merlijn besluit op onderzoek uit te gaan
in Stockholm.
Op een gegeven moment ontmoet hij toevallig Magnus.
Merlijn komt erachter dat Magnus uitgaven doet op zijn naam, maar hij besluit
zijn creditcard niet te blokkeren. Bij de tweede ontmoeting nodigt Magnus
Merlijn uit om bij hem thuis wat te gaan eten. Daar ontmoet Merlijn Celicia, de
dochter van Magnus. Omdat Merlijn niet weet wat hij moet doen, besluit hij naar
Uppsala te gaan omdat Celicia daar werkt.
Merlijn ontdekt dat Magnus en Caro elkaar kennen van de
tijd dat Caro au pair was in Oostenrijk. Dit weet hij omdat hij naaktfoto’s van
Caro vindt in de werkkamer van Magnus.
Merlijn belt Caro en ze besluiten elkaar te ontmoeten,
zodat Caro alles aan Merlijn kan uitleggen. Caro vertelt dat Magnus boos op
haar werd toen ze geen relatie meer met hem wilde. Magnus begon haar te
chanteren met de naaktfoto’s en wilde geld. Uiteindelijk besloot Caro om hem toegang
te geven tot het bankaccount van Merlijn.
Merlijn besluit om terug naar Amsterdam te gaan, maar op
de dag van vertrek staat Celicia opeens weer op de stoep. Samen gaan ze naar
Oostenrijk om daar de plekken uit de jeugd van Celica te bezoeken.
Nadat ze een tijdje in Oostenrijk zijn geweest, gaan ze naar
Amsterdam. In Amsterdam is de première van het stuk waar Merlijn al een heel
lang aan werkt. Na de première gaan Merlijn en Celicia naar het huis van
Merlijn en Caro. Daar is Caro ook omdat ze tijdelijk geen huis had. Caro heeft
voor Celicia gezorgd toen ze au pair was in Oostenrijk en ze zijn allebei blij
om elkaar weer te zien. Merlijn voelt zich overbodig en loopt de straat op. Hij
struikelt en waarschijnlijk krijgt hij een epileptische aanval. Hier heeft hij
namelijk al zijn hele leven last van.
(Ik heb de samenvatting zelf geschreven)
Mening
Ik vond het een erg mooi boek. Het bleef spannend doordat
er meerdere dingen tegelijkertijd gebeurden. De manier van schrijven vond ik
ook erg goed. Er zaten meerdere stukken in waar je even over na moest denken.
Hierdoor lees je het boek heel nauwkeurig, zodat je niets mist. Ik vind het wel
jammer dat het boek een open einde heeft. Ik had graag willen weten of Merlijn
overleden is of dat hij een epileptische aanval heeft gekregen.
Ik zou het boek zeker aanraden aan anderen. Hij leest
heel gemakkelijk, waardoor het echt ontspannend is om te lezen. Omdat ik het een heel mooi boek vind, heb ik gekozen voor de opdracht waarbij je een promotie moet schrijven.
Isabelle, het vorige boek dat ik heb gelezen, was een stuk ingewikkelder. Bij Isabelle was het verhaal af en toe niet goed te volgen, waardoor het boek niet leuk meer was. Reinaert de vos vond ik ook niet echt geweldig. Omdat het niet in verhaalvorm geschreven is, leest het boek niet snel en gemakkelijk. Ook was de verhaallijn niet spannend of grappig.
Isabelle, het vorige boek dat ik heb gelezen, was een stuk ingewikkelder. Bij Isabelle was het verhaal af en toe niet goed te volgen, waardoor het boek niet leuk meer was. Reinaert de vos vond ik ook niet echt geweldig. Omdat het niet in verhaalvorm geschreven is, leest het boek niet snel en gemakkelijk. Ook was de verhaallijn niet spannend of grappig.
Daarom is dit mijn
top drie:
1. Magnus
2. Isabelle
3. Reinaert
de vos
Iedereen kent het wel. Je moet een boek lezen voor
school, maar langzaam schuif je het steeds een beetje voor je uit. Steeds komt
de inleverdatum dichterbij totdat je er niet meer onderuit kunt; je moet nu
toch echt beginnen! Alle boeken op de lijst lijken saai en veel te dik. Maar er
staat een boek tussen die je gewoon moet lezen en erg leuk is: Magnus.
Magnus is een boek met twee verhaallijnen. Deze
verhaallijnen worden onder het boek afgewisseld. Als er wordt gewisseld van
verhaallijn, dan wordt dit aangegeven met een paar witregels en/of een
sterretje. Hierdoor wil je steeds verder lezen, omdat je het antwoord wil weten
op de vragen van de andere verhaallijn.
Ik moet toegeven dat het boek een beetje saai begint. Aan
de eerste bladzijdes lijkt geen einde te komen, maar je moet gewoon even
doorzetten. Nadat je de hoofdpersoon hebt leren kennen door middel van
flashbacks, ga je je echt inleven. Toch zijn niet alle keuzes die hij maakt
logisch. Je zal meerdere keren vreemd opkijken van de beslissingen, maar dat
houdt het boek juist leuk.
In Magnus staan meerdere stukken die het zeker waard zijn om twee keer gelezen te
worden. Het zijn van die stukken waar je over gaat nadenken. Meerdere personen
in het boek hebben zulk soort uitspraken. Zo is er bijvoorbeeld een stuk waarin
twee mensen elkaar voor de tweede keer ontmoeten. De ene vind dit erg
toevallig, maar het antwoord van de ander is:
‘Moet je je dit voorstellen; het zou pas vreemd zijn als
je aan het eind van je menselijk bestaan eenzaam op je sterfbed concludeert:
wat vreemd, ik ben sinds ik me iets kan herinneren nooit meer iemand
tegengekomen die ik eerder heb gezien.’ (P119)
Nu kun je dit stuk gewoon lezen
en er verder niet bij nadenken, maar onbewust doe je het toch. Stel je je het
eens voor. Hoe eenzaam zou je dan leven? Maar ja, je hebt nooit wat anders
gekend dus misschien ervaar je het wel helemaal niet zo. Doordat er in het boek
vragen worden gesteld, wordt je zelf ook geprikkeld om niet alleen maar te lezen,
maar ook over dingen te gaan nadenken.
Nu moet je niet denken dat Magnus een boek is met alleen
maar van dit soort stukken. Het boek leest heel gemakkelijk en als je er niet op
let vallen de woordgrappen, doordenkers en filosofische zinnen nauwelijks op.
In het midden van het boek keek ik toch even vreemd op.
De grote vraag in het begin is opgelost. Toch zijn er nog ongeveer 160
bladzijdes te lezen. Iets vreemds gebeurt er ook niet en even lijkt het alsof
het boek helemaal niet meer leuk is. Maar gelukkig is het tegendeel waar. De
hoofdpersoon is niet tevreden met het antwoord en stelt zichzelf een tweede
vraag. De zoektocht naar het antwoord op de tweede vraag begint. Het antwoord
lees je niet een paar bladzijden later. Daar moet je toch echt geduld voor
hebben. Zelf de laatste bladzijden zijn spannend, omdat de puzzelstukjes nog
niet helemaal op zijn plaats vallen. Natuurlijk krijg je in het verhaal genoeg
aanwijzingen, maar je krijgt ook aanwijzingen die je helemaal op het verkeerde
spoor zetten.
Magnus staat dan wel op de lijst, maar hij is helemaal
niet zo saai als de andere boeken. Het is een boek dat je ook zo uit zou kunnen
kiezen om te lezen voor je plezier. En zeg nou zelf, een boek uit 2011 klinkt
toch veel leuker dan een boek uit 1300?
Kortom, zoek je nog een boek om te lezen en weet je niet
welke? Stop dan met zoeken en lees Magnus! Het lijkt een dik boek, maar voor je
het weet heb je hem uit. Het is een niveau 3- boek, maar hij kan ook prima door
als een niveau 2-boek. Je kunt zelf kiezen op wat voor niveau je het boek
leest. Hierdoor is het boek leuk voor mensen van verschillende leesniveaus.
Ook is het een geschikt boek om te herlezen. Als je het
boek voor de tweede keer leest, is de kans groot dat je betekenissen van
gebeurtenissen ontdekt die je eerst helemaal niet opmerkte. Dus waar wacht je
nog op? De deadline voor het lezen is al weer minuten dichterbij gekomen!